![](images/menu/doubt_but.png)
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
-
سایت قرآنی تنـــــزیل
-
سایت مقام معظم رهبری
-
سایت آیت الله مکارم شیرازی
-
سایت آیت الله نوری همدانی
-
سایت آیت الله فاضل لنکرانی
-
سایت آیت الله سیستانی
![](images/menu/software_but.png)
![]() عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
بـاید دهـان را با گـلاب نـاب شـوئـیم آنگـاه بر لب ذکـر حـیـدر را بگـوئیم شـرط قـبولی نـمـاز جن و انس است بیحُـبّ حـیـدر ما نـمـاز بیوضـوئیم عید غدیر است و شعار ما همین است لنگـر برای کـشـتی عـالم همین است آری وصی برحـق خـاتم همین است عید غدیر است و شعار ما همین است
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
آورد بـالا دسـتهــای جـانـشـیـنـش را میخواست تا کامل کند اینگونه دینش را الـیـوم اتـمـمت عـلیکم نعـمتی میگفت تـا خـلـق بــشـنـاسـد امـام اولـیـنـش را احمد که خود سرحلقۀ عشاق عالم بود انداخت بر این حلقه با مستی نگینش را حتی خدا هم داشت غرق مغفرت میکرد با نـام حـیـدر آسـمـانها و زمـیـنش را زیباتر از هر صحنهای لبخند زهرا بود میدید بر تخـت امامت همنـشـینـش را میدیـد اوصـاف خـدا را در رخ مـولا میدیـد اینگـونه امیـرالمـؤمـنـیـنـش را جز حُبّ او چیزی قسیم نار و جنت نیست در دوزخ است آنکه نگیرد آستینش را
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و منقبت مولا امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
در صحـنۀ پیـکـار هـنرمنـدترین است او جای خودش؛ قنبر او عرش نشین است آکـنده شد از عـشق عـلی بـنـد به بنـدم
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
خورشید بر مسیـر سفـر بـست راه را در دست خود گرفت سپس دست ماه را بین سیـاهچـالـۀ تاریک و نـور محض میخواست تا نشان بدهد راه و چاه را تا شعـلههای فـتنه نخیزد پس از غدیر بنـشانـد نـزد بـرکه، هـزاران گـواه را فـرمود: « در شمـایل این مرد بنگرید آئـــیـــنــۀ تــــمـــامنـــمـــای الــه را» تاریخ گـشت محـو تمـاشـای هـیـبـتش بـرداشت گـنـبد فـلـک از سر کـلاه را ترسیم کرد صحـنۀ پیـوند آن دو دست در پیـش چـشم خـلـق، مسـیر نگـاه را »اَتمَمتُ نِعمتی» پیِ «اَکمَلتُ دینکُم» شد نازل و شناخت بشر، تکـیهگـاه را تا تـکـیه بر سـریـر ولایت زنـد عـلـی اعـزام کـرد خـیـل مـلائـک، سـپاه را صد کهکشان به وصلۀ پیراهنش، نهان گـیـتی نـدیـده بود چنین فَـرّ و جـاه را میزان حق، علی شد و نهجالبلاغهاش آبـاد کـرد خـرمـن خـشـک و تـبـاه را سامـان گرفت بیسـر و سامـانی بـشر پـیـدا نـمـود پـشـت عـدالـت، پــنـاه را یابی چون او مـیانۀ اصحاب مصطفی با هم اگـر شـبـیه کـنی کـوه و کـاه را افـسـوس! خاک تیـره نـدانست قدر او شرمنـده کرد سـرخی خونش پگـاه را گیرم ز کینه، فرق علی را توان شکافت تـاوان چهسان دهـند چـنین اشـتباه را؟ گیرم به داغ فـاطمهاش میتوان نشاند بـیـنـنـد بـا چـه رو نـبـی دادخـواه را؟ گیرم ز کین، توان جگر مجتبی گداخت تا حشر میکشند به دوش، این گناه را گیرم که راه آب تـوان بست بر حسین سد میکـنند با چه، ره اشک و آه را؟ ذرات عـالـم اسـت روایـتگـر غـدیـر بـیـنی اگر ضـمـیـر جـمـاد و گـیـاه را خورشیدِ روزم احمد و ماه شبم علیست یا رب مگیر، از سرم این مهر و ماه را یـا مـرتـضی! بـگـیـر به حـق ولایـتت هـنگـام مـرگ، دست من روسـیـاه را
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
چشمهها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر باغ عشق و آرزوها شد شکوفا در غدیر فصل باران بود و رویش، فصل سبز زیستن خنده، گل میکرد بر لبهای صحرا در غدیر بـود پـیـدا در زلال جـاری تکـبـیـرهـا نقـطۀ پایـان عـمر تـشنگیها در غدیر جبرئیل آمد که: بلِّغ یا محمّد! زانکه نیست این تجلّی را مجـال جلـوه إلاّ در غدیر رفت بالا از جهاز اشتران و خطبه خواند خطبهای شورآفرین و شورافزا در غدیر تا که بردارد پیمبر پرده از رازی بزرگ کرد بیرون زآستین دست خدا را در غدیر عرشیان، در اشتیاق خاکیان میسوختند تا علی با دست احمد رفت بالا در غدیر گفت: هرکس را منم مولا، علی مولای اوست کرد گل، گلنغمۀ احمد چه زیبا در غدیر دستِ رد بر سینه اغـیار میزد آشکار »عادِ مَن عاداهِ» او افکند غوغا در غدیر گاه بیعت بود و، بدعت پا به پای فتنهها خیمه میزد در کنار آرزوها در غدیر خشمهای شعلهور، پژواک کینِ جاهلی خطِّ سیر خود جدا کرد آشکارا در غدیر یاد دارید ای قیامت قامتان! مولا عـلی از قیام خود قیامت کرد برپا در غدیر؟! کهکشان در کهکشان، اشراق بود و روشنی از طـلـوع آفـتـابِ عـالـمآرا، در غـدیر طور بود و نور بود و کشف و اشراق و شهود شد بهـشـت آرزوها آشکـارا در غـدیر لَنْ تَرانی گو، ترانی گوی شد تا جلوه کرد با تماشاییترین تصویر، مولا در غدیر
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و منقبت مولا امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
قلم مست است در پس کوچۀ این شعر دفتر هم شراب ناب میریزد به کاغذ جای جوهر هم مضامین بلـندی ریخـته در شعر کوتاهم که دارد واژهواژه از لب من میرود سر هم چگونه این منِ آلوده از او شعر بنویسم؟ که نامش را نبرده بیوضو حتی پیمبر هم دم از عشقش زدن اندازۀ این بیسر و پا نیست که جانش را فدای عشق او کردهست کوثر هم چگونه مدح آن شاه بـلـندآوازه را گویم؟ که درماندهست طبع قاصرم از مدح قنبر هم خودِ مولا اگر یاری کند با گوشۀ چشمی شکوفا میشود با یک اشاره نطق نوکر هم خدا از باء بسم الله خود تا سین والناسش نیاوردهست جز وصف علی یک حرف دیگر هم علی فرقان، علی برهان، علی حق و علی میزان علی راه و علی هادی، علی قاضی و داور هم علی حیدر علی صفدر علی رهبر علی سرور وصی و جانشین و نفس پیغمبر، برادر هم علی همبازی طفلان، علی تسبیح نخلستان علی پیروز میدان حنین و بدر و خیبر هم علی نان جوین میخورد و روی خاک میخوابید اگرچه بود با افلاک از خاک آشناتر هم غم مولا غم دین بود، تا بود آدم دین بود به دوشش پرچم دین بود و شد بییار و یاور هم تمام زخمهایش تا که زهرا بود مرهم شد ولی زخمی که خورد از داغ او هرگز نشد مرهم علی راه سعادت بود و سد کردند راهش را درِ علم نبی بود و زدند آتش بر آن در هم علی را از میان راندند و خود با ناکسان ماندند نکردند اعـتنا حتی به فـرمان پیـمبر هم علی امروز هم در غربت است آری، نمیبینی؟ که غایب مانده از بی یاوری فرزند حیدر هم به احوال پریـشان گرفـتاران گـیـسویش که این نظمِ سراپا نقص روزی میخورد برهم گنهکارم ولی از عشق تو دم میزنم عمری تو هم فردا مرا با شیعیان خود بخر درهم
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
دستهایت را که در دستش گرفت آرام شد تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد دستهایت را گرفت و رو به مردم کرد و گفت: مؤمنین! یک لحظه اینجا یک تبسم کرد و گفت: خوب میدانید در دستانم اینک دست کیست؟ نام او عشق است، آری میشناسیدش: علیست من اگر بر جنگجویان عرب غالب شدم با مـددهـای عـلـی بن ابـیطـالـب شـدم در حُنین و خیبر و بدر و اُحُد گفتم: علی تا مبارز خواست «عمرو عبدود» گفتم: علی در حرا گفتم: علی، شب با خدا گفتم: علی تا پیام آمد بخوان «یا مصطفی»! گفتم: علی مستجار کعبه را دیدم، اگر مُحـرِم شدم با «یـدُ الله» آمدم تا «فـوقِ اَیدیهِـم» شدم تا که ساقی اوست سرمستاند «اصحابُ الیمین« وجه باقی اوست، «اِنّی لا اُحبُّ الآفِلین« دست او در دست من، یا دست من در دست اوست؟ ساقی پیغمبران شد یا دل من مست اوست؟ یکصد و بیست و چهار آئینه با هر یک هزار ساغر آوردند و او پُر کرد با چشمی خمار آخـرین پیـغـمـبر دلـدادهام در کـیـش او فکر میکردم که من عاشقترینم پیش او بعد از این سنگ محک، دیگر ترازوی علیست ریسمان رستگاری، تار گیسوی علیست من نبیاَم در کنارم یک «نبأ» دارم «عظیم« طالبان «اِهدنا» این هم «صراط المستقیم« چهرهاش تفسیر «نور» و شانههایش «مُحکمات» خلوتش «والطور» و شور مرکبش «والعادیات« هر خط قرآنِ من، توصیفی از سیمای اوست هرکه من مولای اویم، این علی مولای اوست
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
بـاید که تو را حـضرت مـنّـان بنـویـسد در حـد قـلـم نـیست که قـرآن بـنـویـسـد هر دست گدایی که به سوی تو دراز است مفهوم قـنوتیست که در بین نماز است سـمـت حـرم تـوسـت دلـم بــاز روانــه »ای تیـر غـمت را دل عـشاق نشـانه» ایــوان دلــم خـاک، طـلایـی بـده مــولا قـدری به من خـسـته بـهـایی بـده مـولا آن چیست که در حج و طواف است؟ نشانهست »مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه»ست بر اسب سـوار است قـیـامت شده بر پا دشمن به فرار است از این حالت مولا شمـشـیر کـشیـدهست که لشگـر بگشاید بـایـد بـرود یـکتـنـه خـیـبـر بـگـشـایـد یا قـادر و یا قـاهـر و یا فـاتـح و یا هـو این جرأت و این هیبت و این قدرت بازو مخصوص علی هست علی شیر خداوند آن یکّـه جـوانـمرد به تـعـبـیـر خـداونـد از تـرس ز دستان عـدویش سپـر افـتاد »با خشم علی هرکه در افتاد ور افتاد« احـمـد زنـد آیا نـفـسـی غـیـر عـلـی؟ نه بالا بـرود دسـت کـسی غـیر عـلی؟ نـه »من کنتُ» که بر حیدر کرار رسیدهست حقّ است و سرانجام به حقدار رسیدهست
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
هـرچـند در پـایـان حـج آخـریـن اسـت «من کنتُ مولا...» ابتدای قصه این است دستی به دستی حلقه شد تا آسمان رفت دستی که در اوج سخاوت بینگین است دستی به دستی حلقه شد، دستی که در جنگ خیبرترین درها به پایش بر زمین است دسـتی که نـخـلـسـتـانِ تا امـروز بـاقـی از پیـنههای بیشمارش شرمگـین است تصویر بـالا رفـتن دست دو خـورشـید عکـس زلال برکۀ این سـرزمـین است »الیوم اکـملتُ لکم...» حتی خدا گفت: »روزی که دین تکمیل خواهد شد همین است« آیـنـده روشـن شـد، هــمـه دیــدنـد، امـا امروز را تاریکیِ شب در کـمین است با دست بـیعـت آمـدنـد و مـانـد پـنـهـان بغضی که با تبریک گفتنها عجین است نـه! واقـعـیت را نـمیبـیـنـنـد، هـرچـنـد چشمانشان محو «امیرالمؤمنین» است
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() عید سعید غدیر خم
ای خوشمسیر برکه! قـرار مسافـران! آغـوش بـاز کن که رسیدهست کاروان پیـغـام بـازگـشت بـده هـر که رفـته را لخـتی درنگ کـن که بـیـایـند مـانـدگان لختی درنگ کن که جهان ایستاده است بنشین نگاه کن که به رقص آمده زمان وقـتش شدهست برکۀ کم آبِ دوردست! کمکم رسـد تـلاطـم موجـت به بیکـران تصویر دست کیست در آئینهات؟ ببین! این دستها رسانده زمین را به آسمان دیگر هراس خشک شدن در دلت مباد دستی به بیعت آور و دریا شو و بمان!
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
ای نـام تو از صبح ازل زمـزمۀ رود ای زمزم جاری شده در مصحف داود آن روز که در سجـده فـتادنـد مـلائک جز نام تو، جز نام تو، «الله» چه فرمود؟ افشای تو، ای راز الهی، به غدیر است آغــاز درخـشـیـدن تـو روز ازل بـود محـبـوب اناجـیـلی و سرلوحۀ تورات قرآنِ بهحرفآمده! ای قاصد و مقصود جز بر اثر عشق تو حق را نتوان دید بیمهـر تو ابـواب تمـاشا شده مسـدود بیمـرز چـنانی که در اوهـام نگـنجی کی طاقـت دیـدار تو دارد منِ محـدود ای عـطر تو پـیچـیده در ابـیات خرابم »از آتش عشق تو دلم سوخته چون عود« توصیف تو آنسان که تویی راه ندارد از مـن بـپـذیـر آتـش آمــیـخـتـه با دود
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد به رسم تهنیتگویی برایت آیه نازل شد »و اَتمَمتُ عَلیکُم نِعمَتی» یعنی که ای باران! غرض از خلقت دنیای تشنه با تو حاصل شد کنار برکهای جاری شد احکام وفاداری وضو با هر سرابی غیر از این سرچشمه، باطل شد شکافندهتر از فجری که سر زد بین روز و شب میان حق و باطل، ذوالفقارت حدّ فاصل شد تو هارون و نبی موسی، تو جان او و او مولا کدامین سامری بین تو و جان تو حائل شد؟
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت امام هادی علیهالسلام
عــشـق در جـانـم شـرار انـداخـتـه شــوق، ذوقـم را به كـار انـداخـتـه مـیزنـم پَـر در هـواى اهـل بـيـت مـیســرايـم در ثـنــاى اهـل بـيـت طـبع من امـشب گـلافـشـانى كـنـد از دلــم رفــع پــريــشــانــى كــنـد نه فقط من، عالمى در شادى است گـاه مــيــلاد «امــام هــادى» اسـت نُه فـلـك در نـور سـامـرا گـم است جـلــوۀ ابـن الــرضــاى دوم اسـت مـشـرق چـشـمـش طـلـوع آفــتـاب ســيــنــۀ او دفـــتــر امُّ الــكــتــاب دامـن شــرم و حـيــا گــهــوارهاش بوسه گـيرد حُـسن از رخـسارهاش بس كه دارد حُـسـن روى او نـمك بسـته بر بازوش حـرز جـان، ملك آسـتـين افـشـانـده بر هـسـتى جـواد ذكـر لب پيـوسـته دارد «ان يكاد» كيست او؟ كاينسان زمين مشتاق اوست هـفـت دريـا تـشـنـه انـفـاق اوسـت اين پـسـر وارث به کـلّ انـبـيـاست امــتــداد خـط ســرخ كــربـلاسـت اين پسر گمگشتگان را هادى است ايـن پــســر آئــيــنـــۀ آزادى اسـت اين پسر شور و شعور حيدرى است بر سرش زيبنده تاج سرورى است مكـتب او رهگـشاى جـامـعه است معنى و روح «دعاى جامعه« است شـیـر، صـیـد یـک نـگـاه سـادهاش «طـرفـة الـعـيـنی« شـود دلـدادهاش خاک راهـش تـوتـیای چـشم حـور قطره قطره اشک او «شُرباً طهور« همچـنان که نقـش نـام او عـلیست سیرت و صورت، مرام او علیست غــرق شــادی در شـب مـیــلاد او عـهـد الـفـت بـسـتـه دل بـا یــاد او
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت امام هادی علیهالسلام
سـلام بـر قـدمـت؛ یا مـجـیـر یا هادی فـدای قـامـتـت ای بینـظـیـر یا هـادی زدی قدم چه مطهر درونِ خانۀ وحی که آمـدی تـو مـیـان حـریـر یـا هـادی
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت امام هادی علیهالسلام
بـاز دلـم در هـوای حـضـرت هـادی پَـر زده تا سـامـرای حـضرت هادی میكِـشـدم سـمـت بــارگـاه رفـیـعـش جَـذْبـۀ گـنـبـدْ طـلای حضرت هادی پَـر زدهام تـا كـه آشـیــانــه بـگـیــرم گوشۀ صحن و سرای حضرت هادی بـارِ سـفـر بـسـته از دلـم، غـمِ عـالَـم در دلِ بـیتُ الـولای حـضرت هـادی جامعه را خط به خط، به چشم كشیدم با نَـفَـسِ دلـگُـشـای حـضـرت هـادی بـلـكـه هـدایـت شَـوَم، مُـدام مـیاُفـتـم مُـلتـمـسـانـه به پـای حـضرت هادی چایی شیرینِ مُوكـبِ دَمِ صحن است داروی دارُ الـشّـفای حـضرت هادی زادۀ إبنُ الرّضاست، حضرت حق هم هست رضا، با رضای حضرت هادی نیـمۀ مـاه است و بین ماه هـویداست عـكـسِ رُخِ دلـرُبای حـضرت هادی بُـرده دل از حـضرت جـوادُ الائـمّـه چهرۀ چون مرتضای حضرت هادی ای به فـدای لبـش كه غـنچـۀ بـوسـه كاشـته بر گـونـههای حضرت هادی "فـاطـمه" آورده گُـل برای "سـمانه" در عوضِ رو نـمای حضرت هادی گرچه زمینش كشیده است در آغوش مسندِ عرش است جای حضرت هادی كوری چشمان شورِ خصم، بلند است قـامـتِ سـبـزِ لـوای حـضرت هـادی كاش كه "سائل"شبی كنار ضریحش شعـر بخـواند بـرای حـضرت هادی
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت امام هادی علیهالسلام
امشب وزیده است به یثرب نسیم عشق پیچـیده در فـضای مدیـنه شـمـیم عشق در آن بهـشت حُسن، صفا موج میزند مـاهـی دمـیـده اسـت بـه انـوار ایـزدی مهـری رسـیده است در آفـاق سرمدی نورخدا ز عرش به سوی زمین رسید؟ یا جلـوهای ز نـور رسول امین رسید؟ او در حریم قـرب خـداوند محرم است معراج او همشه به عرش معظم است آئـیـنـۀ صـفـات مـبـیـن اسـت این امـام گـنـجـیـنۀ معـارف دیـن است این امـام دین جاودان ز کوشش و سعی تمام اوست جود وکرم سجیّت و احسان مرام اوست از او سخن به طـبع من الهـام میشود یـادش کـه مـیرسـد دلـم آرام میشـود بخـشـیـدهانـد بر من مـسکـین ولایـتـش دارم به دست گـوهر مهـر و محـبتـش
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت امام هادی علیهالسلام
ای عاشـقـان دوبـاره زمان صفا رسید نـوری دگـر ز مـنـبع نـور خـدا رسـید آمـد یـگــانـهای کـه ز یــمـن ولادتـش پیـوسته بهـر ما ز خـداوند عـطا رسید حور و مـلک غریق تعجب زروی او عالم گـرفته عـطـر ملـیـحی ز بوی او جـانـم فــدای او کـه دلــم را جـلا دهـد دردی اگـر رسـد به نـگـاهی دوا دهـد قـاصر بـود زبـان ز ثـنـای نـگـار من یـکـتـا بـود جــمـال دل آرای یـار مـن
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت امام هادی علیهالسلام
تا ده شـمردیم و خـدا آورد نور دیگری مستیم هر بار از خمی، این بار جور دیگری این نور هربار آمده یک سال برْکت کِشتهایم این روزها از کوی ما دارد عبور دیگری یک عمر پای سفرۀ این خاندان بودیم و شکر نام عـلی بار دگـر آورده شـور دیگری دنیا اگر با سامری بستهست عهد دوستی غم نیست، ما و سامرا و کوه طور دیگری اسم امیرالمـومنین، رسـم امیرالمـومنین گویا نجف در سامرا دارد ظهور دیگری الله اکـبـر بـر لـبـم امـا خــدا را دیــدهام در واژههای جامعه با هر مرور دیگری بین لغتها گشتهام هادی شبیه مهدی است یعنی هنوز آن دورها پیداست نور دیگری
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و مناجات با حضرت امام هادی علیهالسلام
حرمت شوکت محض است ولی زیبا هم متـوسـل به شکـوه حـرمت طـوبـا هم غرق در جامعه و مست غدیریه شدیم من و صحن حرم و کوه و خُم و دریا هم از هلال رجب و نیمۀ ذیالحجه گذشت آنچه در قدر سرودیم در عاشـورا هم چه نیازی به طبیب است اگر نزد توأیم که شـفـا میدهـی آری متـوکل را هم تو علی هستی و در کنج قفس هم بروی نزد تو ناله کـند شـیر که من روبـاهم دل بگو آینه و شیشه اگر مال تو نیست بشِکـن آیـنـه و شـیـشه و دل را با هم
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() زبانحال مسلم بن عقیل علیهالسلام قبل از شهادت
گـشـت تا قـافـلـهات بـین بیـابـان پـیـدا در گذر شد بدنم زخمی و عریان پیدا آب هم بود ولی تشنه بمیرم عشق است شاهدم هست ازین کـاسه و دندان پیدا گیسویم خاکی خاکیست خبر داری که گیسویت هست دراین موی پریشان پیدا تن من ماند زمین ماند زمین ماند زمین بهـر دفـنـم نـشده چـند مـسـلـمان پـیـدا بخدا جـای زن و بچه تو اصلا نیست کـربلا هر طـرفـش بوده مغـیلان پیدا به دلم هیچ! به دستان خودت رحمی کن خاتـمی مـانـده به دسـتان سلیـمان پیدا
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و شهادت مسلم بن عقیل علیهالسلام
مسـلم که از حـسیـن سـلام مـکـرّرش باید که خواند حضرت عبّاس دیگرش فرموده مدح و منقـبتـش را به افـتخار ثاراللّهی که بوده نـبی مـدح گـسـترش ایثار و عزم و غیرت و آزادی و شرف تـعـظـیـم میکـنـنـد هـمه در بـرابـرش حیـرت برند اهل فـضیلت به رتـبهاش زانـو زنند اهل کـرامت به محـضرش مبهـوت گـشـته آدمـیان و فـرشـتـگـان از عـزّتی که کرده عـطا حیّ داورش تعـریف کرد و داد خـبر از شهـادتـش بــا دیــدن عـقـیـل هـمـانـا پـیـمـبــرش این است آن شهید که در یاری حسین تا روز حشر مسجد کوفهست سنگرش لبّیک او حسین و طوافش به موج خون تکـبـیرها بـلـند ز هر زخـم پـیـکـرش پیـوسته بوی عـطر گـل نـیـنـوا گرفت زآن دستههای نی که عدو ریخت بر سرش سر داد و سر نکرد به جز بر حسین خم ای جان فدای پیکر در خون شناورش این است آن قـتـیل که بر زندگان دهد روح حـیــات از نـفـس روحپــرورش بـالای دار رفـت و هـمه سـربـهدارها گـلبـوسه میزنـنـد به قـبـر مطهّـرش
: امتیاز
|